Zaterdag stond de uitwedstrijd tegen koploper BV Rush op het programma. Voor hen stond er veel op het spel: bij winst zouden ze kampioen zijn. Voor ons lag er nog een kleine kans op het kampioenschap, mits we zouden winnen. Na het nipte verlies in de thuiswedstrijd – met slechts één punt verschil – beloofde het een spannende pot te worden.
Het eerste kwart begon rustig, met weinig scores aan beide kanten. We sloten af met een stand van 8-7. Je kon merken dat de spanning bij Rush voelbaar was – kampioenstress? Helaas zakten we aan het begin van het tweede kwart even wat in, waardoor Rush een korte run kon maken. Toch herpakten we ons snel en kwamen sterk terug. We gingen de rust in met een 27-17 achterstand.
In de kleedkamer was de boodschap simpel: doorgaan zoals we bezig waren. We zaten goed in de wedstrijd en geloofden in onze kansen. In de tweede helft kregen we helaas niet altijd de calls mee. Toch bleef het team strijden. Wat ons als coaches echt raakte, was de inzet en het doorzettingsvermogen van de spelers. Ook zonder directe aanwijzingen vanaf de zijlijn coachten ze elkaar, moedigden ze elkaar aan en bleven ze vechten tot de laatste seconde. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in een 47-33 nederlaag.
Maar het gevoel na afloop? Trots. En hoe! Ondanks het verlies hebben onze jongens zich als ware helden getoond. Niemand gaf op, ook al zat het soms tegen. Hun ontwikkeling dit seizoen is bewonderenswaardig. Van losse spelers zijn ze uitgegroeid tot een echt team. De strubbelingen van het begin van het seizoen zijn overwonnen – en hoe.
Volgende week staat de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. Nog één keer vlammen. Wij kijken er nu al naar uit!
BV Rush X14-2 – OBC X14-2
BV Rush X14-2 – OBC X14-2
BV Rush X14-2 – OBC X14-2
